Zwarte Lijst
Het nieuws dat elke dag bij u binnenkomt is misschien wel als het weer. Wat moet je er mee? Wat doe je er aan? Natuurlijk is het goed om te weten dat er slecht weer aankomt. Je blijft dan thuis of je neemt de paraplu mee.
Maar wat doe je met het nieuws dat de Inspectie voor de Gezondheidszorg zich zorgen maakt over de kwaliteit van de verpleegtehuizen of dat het enige verpleegtehuis bij u in de buurt niet veilig is? De overheid maakt zich zorgen over uw pensioen of over de werkgelegenheid. Meestal maakt dat nieuws deel uit van een aanloopje tot straffe maatregelen. Voorkennis haalt heel wat verontwaardiging uit de lucht. De kans dat vervelende maatregelen wat makkelijker worden geslikt is dan groter. Zo van: ‘Sorry, maar een aantal verpleegtehuizen moet dicht, de premies moeten flink omhoog en de lonen omlaag’. ‘Tuurlijk, tuurlijk! Heel begrijpelijk. We zagen het al aankomen toch?’
Als u bij de dokter komt en de dokter maakt zich zorgen, waar maakt hij zich dan druk over? Of u het nog wel zult redden of dat hij u nog wel zal weten te redden? Bij de overheid is er alles aan gelegen dat ze het gezag weet te houden. Maar als dat ook geldt voor uw dokter moet u maken dat u weg komt. Het gaat toch niet om hem maar om u!?
De overheid ziet zich als de dokter van de samenleving. Als de samenleving scheef groeit moet er worden ingegrepen. Een echte dokter komt pas in beeld als de patiënt is ‘scheef’ gegroeid. Van hem wordt dan verwacht dat hij adequaat handelt, niet dat hij zich zorgen maakt. Een dokter wordt gelijk aan de overheid als dat scheefgroeien verband houdt met het eigen handelen. (Lees: IATROGENESE, column van 13 10 2009). Nu wil het geval dat dokters gehoorzaam moeten zijn aan de politiek en dat die politiek blijkens een onderzoek qua betrouwbaarheid op de ‘zwarte lijst’ staat.
Het zou dus mooi zijn als er ook een witte lijst bestond van dokters; dokters die gehoorzaam zijn aan iets anders, aan hun beroepseed bijvoorbeeld.
Heremetijd (druk op 
voor beter inzicht)
PS Hebt u al MOS geplant? Zo niet ga dan naar of stuur deze column door.
Deel deze column
Een lijst van witte dokters, interessant, dat zeker en dan gaat het over Salutogenese en gaan mensen zelf aan de slag, samen met de dokter die geinteresseerd is in mensen en krijgen we misschien vanzelf weer een gezonde samenleving van gezond denkende, voelende en handelende mensen die zelfs geinteresseerd zijn in elkaar, maar dit is natuurlijk te mooi om waar te zijn, of niet?
Waar geen aanspraak gemaakt kan worden op rechten en waar geen dwang bestaat zijn belangrijke omstandigheden voor werkelijke duurzame onderlinge belangstelling.
Dat is niet te mooi om waar te zijn, maar gewoon waar. Die omstandigheden zijn er waar het gaat om partnerkeuze. Daar zit geen instantie tussen. Het is misschien te mooi om waar te zijn dat er voldoende mensen gaan inzien dat die instanties die natuurlijke relatievorming in de zorg steeds moeilijker maken. Daarvoor is veel meer MOS nodig.
Artsen die een plek op de witte lijst verdienen –bijvoorbeeld omdat zij hun patiënten naar werkelijke heling en gezondheid weten te begeleiden — worden meestal uit het register geschrapt. Omdat ze zich niet aan de protokolders hebben gehouden…
Dat is eigenlijk per definitie het geval, want farmacijnen zijn lichaamsvreemd en adresseren nooit de oorzaak, en leveren alleen symptoomverschuiving op!
Je niet aan de ‘regels’ houden wil niet altijd zeggen dat dat ‘goed’ is voor de patient. Maar dat die regels niet een op een in het belang is van de patient dat is vrijwel zeker.
Zie ook https://www.ziekvanzorg.nl/columns/eed-geld-overheidsgeweld/. Zie ook de film OPEN in deze column https://www.ziekvanzorg.nl/columns/het-gezicht-van-het-zorgsysteem/