‘Uitgaven zorg explosief gestegen’, zo kopt Trouw de voorpagina (14-09 2013). Oud nieuws dat blijkbaar extra aandacht behoeft. Het publiek moet rijp gemaakt worden voor, ja wel, draconische bezuinigingen. De overheid weet precies wat er dan gebeurt: nog meer kosten en nog meer winst.
Het publiek moet geloven, dat het de dokters en de zieken zijn die geld kosten. Het moet geloven, dat de overheid zo lief is om de lasten te dragen. Maar niets is minder waar. De organisatie zit zo listig in elkaar, dat we het nauwelijks kunnen zien, laat staan geloven. Sterker nog, we geloven, dat het allemaal aan ons ligt.
Maar, dat is maar voor een beetje. We maken gewoon gebruik van de regeltjes die voor ons bedacht zijn. De overheid weet precies waar die regeltjes toe leiden: meer winsten en meer ambtenaren om dit ‘geldzorgstelsel’ draaiende te houden.
Hoe zou een dokter zich nog aan zijn eed kunnen houden? Hij wordt met de regeltjes gedwongen tot steeds meer investeringen en met lagere tarieven tot steeds meer productie. Zijn belangrijkste kwaliteit, zijn betrouwbaarheid en bereikbaarheid, staat wel erg onder druk.
De gebouwen van de zorgverzekeraars rijzen inmiddels als kathedralen naar de hemel. De Nederlandse Zorgautoriteit groeit uit tot de grootste gemene verdeler en de Inspectie saneert met een keur aan mogelijkheden en middelen het aanbod.
Dit financieren wij met zijn allen. Dokters verdwijnen achter hun computerscherm en u moet wachten, omdat er nog …tig wachtenden voor u zijn.
Heremetijd
Voor meer zie HIER
Ik heb me wel eens afgevraagd waarom de overheid zich uberhaupt met de zorg zou bemoeien. Is het een raar idee dat verzekeraars ziekenhuizen zouden exploiteren en daarmee in de markt concurreren op kwaliteit en prijs, dat 1e lijns artsen zich zouden gedragen als kleine ondernemers (of zich zouden verenigen in lokale groepjes) en dat patienten zich zouden groeperen in inkooporganisaties. Omdat zorg belangrijk is zou de overheid toezicht houden op de kwaliteit, en een vangnet vormen voor mensen die om welke reden dan ok in de narigheid zitten en toch zorg nodig hebben. Ongetwijfeld zitten er aan dit model haken en ogen, die ik althans niet kan overzien, maar is het overigens zo’n krankzinnig idee ?
Geen enkel idee in de zorg is krankzinnig zolang men vrij is om zich daar al of niet mee in te laten. De gevolgen van het verplichte ziekenfonds(idee) zijn bekend. Artsen waren echter niet verplicht daaraan mee te doen. Nu zitten zowel artsen als patiënten in een verplicht systeem. Dit systeem staat geen andere ideeën toe. Dat is pas krankzinnig, zeker wanneer zowel de arts als de patiënt die andere ideeën juist waarderen vanwege de kostenbeheersing en de kwaliteitsborging. Die ideeën zijn echter niet in het financiële belang van de grote zorgverzekeraars en (dus) ook niet in het belang van de politiek.
Zie voor achtergond informatie Het Archief van Ziekvanzorg.