Zo goed als fout
Hoe langer het is geleden des te heviger lijkt de discussie over wie er ‘goed’ en wie er ‘fout’ was in de oorlog. Zou het mogelijk zijn om nu reeds vast te stellen dat we in dit heden ‘goed’ of ‘fout’ zijn? Dat zou ons in de toekomst heel wat collectief leed kunnen besparen. Ik stel mij voor dat onze ‘democratie’ niet het meest geschikte middel is om een dergelijke conclusie te trekken; de ‘winnaar’ heeft immers altijd gelijk.
Laten we ons beperken tot de organisatie van de gezondheidszorg. De rechter kan niet anders oordelen dan dat wat de wet voorschrijft juist en dus goed is. Is de rechter dan ‘goed’? Een beetje kerk kijkt wel uit om zich aan een oordeel op te hangen. Hij die zonder zonden is mag het zeggen! Is zo’n kerk dan ‘goed’? We staan er dus helemaal alleen voor. Welk referentiekader zou ons daarbij nog enigszins kunnen helpen? Zijn er geen ethici, filosofen of andere wijze lieden die ons de weg kunnen wijzen? Krishnamurti (in zijn boek ‘Denk daar maar eens over na’, ISBN 90-6271-997X/NUR730) zei er het volgende over: ‘Als je geen conflict wil dan moet je weten wat conflict is’. Zo is het ook als je ‘goed’ wilt zijn en niet ‘fout’. Maar wat is ‘goed’ en wat is ‘fout’?
Dit vraagstuk vraagt om voortdurende aandacht met name in de zorg. Het is geen vraag die genoegen neemt met een eenmaal gegeven antwoord. De werkelijkheid is voortdurende beweging.
Alleen als het medisch handelen overeenstemt met de afgelegde beroepseed en de vigerende regelgeving dan zit je als arts ‘goed’. De patiënt zit in ieder geval goed, zolang zijn dokter zich meer gelegen laat liggen aan zijn eed dan aan de regels. Hoeveel tinten grijs zijn er wel niet te bedenken? Hoe vaak zal hij niet schipperen?
De dokter kan zich niet slechts beroepen op zijn afgelegde eed. Geen uitvoering geven aan de wettelijke voorschriften is strafbaar. De hand lichten met de beroepseed is alleen maar laakbaar. Zit je als democraat/patiënt/arts eigenlijk wel ‘goed’ als je dit machtige verordonnerende systeem hoger aanslaat dan het individuele onvervreemdbare recht om daarvan gevrijwaard te mogen zijn?
Misschien zullen we na een uiteindelijk deficit van de huidige organisatievorm wellicht willen spreken van ‘Die was gout en die was foed’! Maar van welke partij waren wij?
U kunt nu nog MOS PLANTEN en het anderen vertellen.
Heremetijd
Deel deze column
Ga de Film Hannah Ahrend zien! We zijn allemaal Eichmannetjes. Hoe goed fout? Salami-taktiek is onweerstaanbaar. Allemaal door de pomp!
Hannah Ahrend roept op tot weldenkendheid, vraagt om een kritisch verstand. Weg met de Eichmann chimpansee, die de regels volgt en gedachteloos immoreel is.