Weigerburgers

Als een mens zich beroept op de voorschriften van zijn land of kerk om zo zijn handelen te verdedigen dan wordt dat op diverse manieren ontvangen en beleefd.

Zo deed een weigerpriester de deur dicht voor de nabestaanden van iemand, die niet op zijn natuurlijke dood wilde wachten. Geen kerkelijke begrafenis dus, geheel in overeenstemming met de richtlijnen van zijn kerk. Deze priester wordt uitgefloten. Een  weigerambtenaar van de burgerlijke stand kan echter naar zijn baantje fluiten, wanneer hij niet meewerkt aan de voltrekking van huwelijken tussen mannen of vrouwen.

Zou een weigerdokter verstoken kunnen blijven van een contract met zorgverzekeraars als hij bepaalde verzekerden niet uit hun leiden wil verlossen?  Zou een jurist rechter kunnen worden, wanneer hij weigert gehoor te geven aan bepaalde ideologieën?

Er zijn nu al meer dan 300.000 mensen die geen zorgpremie betalen. Hoe zouden wij omgaan met zo’n weigerbetaler, wanneer hij ten einde raad maar zelfmoord pleegt? De weigerpastoor is niet thuis voor zijn begrafenis. De weigerdokter wilde niet mee werken aan een fatsoenlijk einde. De gecontracteerde ‘euthanasiast’ helpt alleen verzekerden.

Omdat er geen weigerdeurwaarders zijn, wordt er beslag gelegd op zijn nalatenschap. Omdat er geen weigerrechters zijn, wordt de weigerbetaler bij verstek veroordeeld tot het betalen van de verschuldigde premies plus een boete.  Er is echter hoop! Er bestaan inmiddels ook weigeragenten. Deze agenten willen namelijk geen boetes meer uitdelen, wanneer  de nieuwe voorstellen tot verhoging van die boetes worden doorgevoerd.

Het kan verkeren.

Heremetijd

Deel deze column