Verlos ons van al die Aldi's in de zorg

‘Heer Hein, bescherm ons tegen de verloedering van de markt. Wij danken u, dat u de heer van der Hoeven, uw zoon op overnamepad, uw huis hebt uitgezet. Alleen uw kwaliteit loven wij en daar hebben wij alles voor over!”. Zo ongeveer, reageerde ik op een artikel in Trouw van 23 november 2007.

Daarin werd gedoeld op de kwalijk te nemen zorgverzekeraars, die hun pijlen richten op jonge gezonde mensen. Mensen die bereid zijn een lage premie te betalen in ruil voor een hoog eigen risico en geen keuzevrijheid.
Tegenover het markt-denken staat het zorgdictaat-denken. Het conflict tussen voor- en tegenstanders is in feite de ziekmakende factor. Zorg en aandacht zijn noch producten van de Deze casinospelen zijn vaak immens populair bij casino liefhebbers. markt noch van een dictaat. Ze komen uit het hart. De mensen krijgen de dokters die ze verdienen. Zo heb je dokters, die zich meer als een ambtenaar opstellen of meer als een ondernemer. Zij zullen zich hoe dan ook altijd dienen te richten naar het dictaat van de wet en de markt. De problemen die daar nu het gevolg van zijn vragen dus om aandacht voor de wet en die wet zijn wij. Die wet neemt de plaats in van het geweten. Het geweten kan ons laten weten dat wetten bedoeld zijn om een bepaalde orde te scheppen in de door ons beleefde chaos. Maar als we bedenken dat de makers van die wetten, wij dus, in chaos verkeren, zullen die wetten dus ook wel een chaos moeten veroorzaken.

Alleen als we elkaar op het gebied van zorg en aandacht meer vrij mogen laten zullen we meer rekening met elkaar moeten houden. Dat moet dus niet van een wet maar van een weten. Het leven verdort als we geen acht slaan op elkaar. Dat weten we. Als politici echter vinden dat de kwaliteit van de zorg omhoog moet dan zouden ze zelf dokter moeten worden en geen kwakzalvende wettenmakers.

Heremetijd

Deel deze column