Ik ben gefascineerd door het leven. Het is eigenlijk niet te geloven wat er allemaal gebeurt. Het nieuws lijkt soms één groot lunapark. Je bent nog niet helemaal bekomen van het ene apparaat of het volgende pakt je al weer ergens anders beet.
Na Wikileaks kwamen er lekkende websites en nu dan die rare Stapel met zijn ‘lie-science’. Door die lekkages kun je achter waarheden komen, die soms niet zo fraai zijn, met name als dat fraais de overheid betreft. Hoe ernstig ook, wat kan een burger, zoals u en ik, er feitelijk mee doen? Voor de overheid ligt dat anders. Stelt u zich eens de luxe voor van een niet lekkende overheid, die uw hele hebben en houwen in een digitale la heeft zitten?
Op Stapel moeten we eigenlijk gek zijn. Hij heeft fantastisch gescoord met zijn leugens. Succes hebben is een maatschappelijk ideaal. Je vraagt je dan ook af, hoe een en ander het nieuws heeft kunnen halen. Hoogleraren en promovendi, die argeloos met Stapel meededen, worden nu allemaal te kakken gezet. Als je dat geheim had kunnen houden, zou er nooit een luchtje aan gezeten hebben. Ik blijf dus zitten met de klemmende vraag: wie had er nu belang bij om die Stapel door te prikken? Want laten we eerlijk zijn, het gaat toch niet om feiten? Wat waar of niet waar is, goed of niet goed, is tot op heden altijd nog ondergeschikt geweest aan het succes. Afgezien van de politiek zijn banken en verzekeraars daar goede voorbeelden van.
Niettemin worstelen wij nog steeds met de vraag wat waar is. Die onrust blijft. De snelheid van het licht staat inmiddels ook al op de tocht. Toch kan ik daar wel een paar dingetjes over zeggen. Misschien hebt u daar wat aan.
Niemand weet wat echt waar en echt goed is. Waarom laten wij elkaar dan veroordelen tot een of andere waarheid? Wat daar de gevolgen van zijn laat zich met name daar voelen, waar de wetenschap nog niet zo veel raad mee weet. Dat is de taal van het hart. Die taal staat niet toe om een ander ergens toe te dwingen. In de zorg leeft die taal nog wel, maar voor hoe lang nog? We kunnen er niet om heen, op bestuursniveau wordt die taal niet meer gesproken. Dat is een waarheid als een koe. Ook als je niet al stapel bent om soms gek van te worden.
Heremetijd
Cartoon met toestemming van © jan vosman – bennekom – www.nkvt.nl
Geef een reactie