Solidair met de Kerst

De grootste solidariteit die ik in deze tijd voor me zie, is de solidariteit met het geld. De acties van de apothekers gericht tegen de zorgverzekeraars en andersom hebben alles met geld te maken. Wij, gewone mensen, houden ook graag het geld in de knip en hopen natuurlijk dat de zorgverzekeraars het pleit zullen winnen.

Nu herinner ik mij een geval van een tandarts met een kleine praktijk, die in de tijd van het verplichte ziekenfonds door de politie werd opgepakt en dan nog wel tijdens het boren. Hij zou onnodig gaatjes vullen en daarmee zijn eigen zak. Sensatiekranten likten de vingers er bij af. De zakkenvuller ging de gevangenis in en mocht nooit meer tandarts zijn. Ten koste van die ene tandarts is er weer goed verdiend. Journalisten, juristen, deskundigen en niet te vergeten het ziekenfonds pikten zo hun graantje mee. In die zelfde tijd boorde een collega in een bron van ruim 8000 zielen. Deze man was een gevaar voor de volksgezondheid. Hij vulde de ziekenfondsformulieren in met een vork. In de weekenden verdienden zijn collega”s goed aan de nodige pijnklachten. Maar toen hij het te bont maakte, werd hij op het matje geroepen. Hij zou nog maar de helft krijgen uitbetaald. Toen de man vervolgens met twee vorken ging schrijven, hield dat ziekenfonds zich muisstil. Hij was per slot van rekening nog steeds goedkoper; per verzekerde wel te verstaan.
Die tandarts in de gevangenis vulde veel kiezen bij weinig verzekerden.
De ‘vork” vulde desondanks minder kiezen maar dan bij veel te veel verzekerden.
Tel uit je winst. Voor het ziekenfonds en de tandarts dan wel te verstaan.

Van de menselijke kant word ik als tandarts geacht solidair te zijn met mijn naaste en met mijn geweten. Zakelijk gezien moet ik ook solidair zijn met het geld; mijn schuldeisers zijn dat per definitie. Om nu te voorkomen dat die solidariteit met dat geld te veel overwicht kan krijgen moeten de mensen vrij zijn. Maar ja, dat ziekenfonds van toen en het huidige stelsel is verplicht. Je kunt nu -legitiem- geen kant meer op, hoe hoog die solidariteitsheffing ook wordt of hoe laag ook het tarief.

Is Kerstmis trouwens geen mooi moment om stil te staan bij de geboorte van het belang van een vrij mens? Welnu: Vrede zij met u in die vrijheid.

Heremetijd

Deel deze column