Onverschilligheid
Ben je niet bang?
Waarvoor?
Nou, voor terroristen, verkeerd voedsel, straling en dat soort dingen!
Dan zou ik ook bang moeten zijn voor aardbevingen, bliksems, inbrekers en wat niet al.
Kan het je allemaal niets schelen dan?
Waarom denk je dat het me allemaal koud laat? Ik ben juist heel erg geïnteresseerd in wat er allemaal gebeurt. Ik wil het begrijpen. Er is voor mij niets mooier dan een verhelderend inzicht.
Kun je mij er eentje geven dan?
Dat gaat niet. Ik kan je hooguit tot de rand van de ruimte brengen waar dat inzicht je toe kan vallen. Maar dat gebeurt pas als je zelf springt.
Ik weet niet of ik ga springen, maar zo’n rand wil ik wel eens zien.
Je bent dan niet bang om te springen, maar bang voor dat inzicht!
Dat moet je me uitleggen.
Zonder dat inzicht kun je je onverschilligheid verpakken in meningen, in je zorgen blijven maken over allerlei gevaren. Onverschilligheid is misschien wel de bedding van een stroom aan ellende. Zo maken we ons allemaal zorgen over de stijgende zorgkosten en krimpende zorgpakketten en verkondigen we veelbelovende meningen. Tegelijkertijd willen we niet eens het recht hebben om uit de bedding van dat ongevoelige geldzorgstelsel te stappen. Het MOSBOEK na 7 jaar Ziekvanzorg is wat dat betreft te dun.
Heremetijd
Deel deze column
Goedendag,
Het bovenstaande is inderdaad waar, een teleurstellend feit. De mensen in het algemeen willen niet uit hun slaap gehaald worden. Let wel er zijn genoeg die het wel kan schelen, maar weten niet wat te doen, krijgen teveel informatie van allerlei kanten zodat focus niet scherp gesteld wordt. Zonder brandpunt geen aktie. Ik moet bekennen dat ik daar ook aan lijd, teveel zaken die in de weg staan om iets konkreet tot stand te brengen. Geef niet op, ik lees de berichten graag en de boodschap komt wel binnen. Mondeling spreek ik ook met velen, en algemeen gezien broedt er genoeg. Succes en voorspoed, hylco.
Als we kijken wat er op dit moment in de zorg gaande is dan is de focus gericht op erbarmelijke toetstanden en excessen. Het schip is zinkende en zal alleen maar sneller zinken als we niet van boord mogen. Dat recht hebben we niet. De hoop dat het goed komt (dus geen actie) wint het vooralsnog van het gezonde inzicht waar je zonder bijbehorende actie niet veel aan hebt. De mensen die op de brug staan willen dat graag zo houden.
Hun helicopters (ook gefinancieerd door de massa) staan gereed als het te gortig wordt.