MEERDERHEID EN MINDERHEDEN

Merkwaardig toch dat je het wel kunt hebben over verschillende minderheden, maar niet over verschillende meerderheden. Zodra er ergens een meerderheid van bestaat dan heb je er maar een van.
Ons democratisch stelsel beroept zich graag op het rekening houden met minderheden.
Het is natuurlijk wel zo dat een meerderheid dat goed moet vinden. Minderheden genieten dus een betrekkelijk voorrecht, want het is niet gezegd dat de meerderheid daar onvoorwaardelijk in is. Het is meer een kwestie van verstandig afwegen. Je weet nooit van te voren of je zelf eens van een minderheid deel uit maakt. Er zijn namelijk ook minderheden waar een meerderheid van minderheden zich met hand en tand tegen verzet. Die minderheden worden vaak buiten de deur gehouden met als excuus dat ze niet democratisch zouden zijn. Daarmee wordt wellicht bedoeld dat die minderheden geen rekening zouden willen houden met andere minderheden zodra ze een meerderheid gaan vertegenwoordigen. Een democratie is pas een democratie als je elkaar dus zo nu en dan de bal gunt. Iedereen mag dan even het stuur vasthouden, behalve een minderheid, die dat als meerderheid niet op prijs stelt.
Tja, dan rest nog slechts de vraag wat we dan nog mogen verwachten van de kwaliteit van de besturing van een democratie.
Een enkel persoon is per definitie de kleinste minderheid. Als hij opkomt voor een onvervreemdbaar recht als vrijheid in de persoonlijke levenssfeer dan zal de meerderheid hem buiten het speelveld willen houden. Hij is immers niet bereid om hierover te marchanderen.
Wanneer zou zo iemand tot een meerderheid gaan behoren? Welke politieke partij zou het aandurven om de burger dat persoonlijke voorrecht blijvend te gunnen en dus een stukje macht over hem blijvend af te staan?
Een dokter, ook zo’n kleinste minderheid, is per definitie ondemocratisch. Een hulpvraag kan en mag hij niet uit de weg gaan ook al zou er een meerderheid of een minderheid daar bezwaar tegen willen maken.

Heremetijd

Deel deze column