Lone Wolf

Het drama, dat zich in het rustieke noorden heeft afgespeeld, roept in de hele wereld de vraag op “Hoe kan dit gebeuren?”. Met zelfs enige opgetogenheid wordt gezegd, dat er gelukkig geen Al Qaida bij betrokken was. Het was een gestoorde gek en gelukkig geen berekenende terroristische organisatie. Het is alsof je opgelucht adem haalt bij het aanhoren van de uitslag van een geneeskundig onderzoek. Gelukkig geen woekerende alvleesklierkanker. Het is slechts een fatale hersenbloeding.

Naarstig zoeken we naar een waarom, naar verklaringen. Hoe waren zijn ouders, wat is zijn schoolopleiding, wat las hij, wat waren zijn hobby’s, waar was hij lid van? Is het mogelijk om een vroege diagnose te stellen? Een daderprofiel te maken teneinde potentiële daders bijtijds in de kraag te vatten?

Wie durft er nog vrijmetselaar te zijn of christen, linkser dan rechts of rechtser dan links? Moeten we ons voorbereiden op de mogelijkheid van het verbieden van bepaalde liefhebberijen, bepaalde politieke partijen en wat dies meer zij? Moeten we allemaal een elektronisch polsbandje gaan dragen, dat alleen al  bij slechte gedachten alarmbellen laat rinkelen? Moeten we dus rekening gaan houden met preventieve opsluitingen?

Dat zal wel zo’n beetje de remedie worden, zolang wij wel de schrikwekkende terreur in een Lone Wolf herkennen, maar geen oog hebben voor onze eigen blinde vlekken en stilzwijgend blijven instemmen of uitzien naar alfa-mannetjes, die ons veiligheid en zekerheid beloven.

Heremetijd

PS Welk mannetje onder 1, 2,3 en 4 zou u zo’n polsbandje willen omdoen? Vraag dat ook eens aan uw geliefde relaties. Een beetje feed back op dit punt kan ik als ‘Black Sheep’ wel gebruiken.

Deel deze column