Hebt u ze wel eens gezien, krokodillentranen? Ze zijn heel groot en verschijnen zowel voor als na het verorberen van een lekker hapje.
Verdriet heb je in soorten en maten.
Zo was er eens een politicus, die schreeuwde moord en brand. Hij kwam net met zijn hoofd boven water. “Meneer Pieterse verzuipt!”, riep hij. Wat een goed mens, dachten de voorbijgangers. Hij heeft er zelfs een nat pak voor over. “Waar is meneer Pieterse?”, vroegen ze. “Ik sta er op! Ik kan niet zwemmen!”
Zegt de ene bureaucraat tegen de ander:
“We moeten echt wat aan die bureaucratisering doen. Al onze acties smoren in een woud van regels. Het is om te huilen. Wanneer zouden we waarvoor wie kunnen inhuren en wie zou ons kunnen vertellen waarom dat geen goed idee is?”
“Toch prachtig, dat we de mensen kunnen zeggen dat er een miljoen te verdelen valt?”..”Dat wel, maar hoe moeten we ze uitleggen, dat de verdeling meer kost?”
“Wat is er toch veel te doen om die thuiszorg, hè? Er is een politieke partij, die het erg vindt, dat ze zich zelf moeten uitkleden. Als ik mijzelf op die leeftijd nog kan uitkleden mag ik alleen maar blij zijn!”.
“Nu we het toch over uitkleden hebben, waarom gaan we geen belasting heffen om de mensen te kunnen kleden? Dan worden ze uitgekleed om te kunnen worden aangekleed! Niet te bloot en niet te bedekt. Geheel volgens de normen en de waarden van Den Haag. Mooi toch?”.
“We hebben die banken trouwens toch maar mooi van de ondergang gered met de premies, het spaargeld en de belastingen!”…”Zouden de mensen dat door hebben?”….”Het is altijd goed te weten dat er alleen maar een politiek probleem is als het kalf aan het verdrinken is en niet als het eenmaal verdronken is”….”Hoeveel zouden er al verdronken zijn?”…”De put is groot genoeg geworden voor hele kudde’s, …maar je moet de put pas dempen als de sanering een feit is!”
Heremetijd
Geef een reactie