Het hart van de zorg

De ‘Passion’ had een grote kijk- en luisterdichtheid. Het lijden kan niet meer stuk. Het is Big Business geworden. Achter het vernis van de deernis, buiten de vluchtige beelden op de buis, baant de passie van het leven zich een weg door woekerende wetten. Hoeveel beloftes worden daarbij niet als kinderen met het badwater geloosd?   

Een paar psychiaters komen op voor de privacy van hun kwetsbare patiënten. Het is een onbetaalde strijd tegen instanties. Onbepaald in uren, maanden en jaren. Er is nu eindelijk een overwinning geboekt. Zij kunnen niet meer worden verplicht om op hun rekening de aandoening van hun patiënten te vermelden. Daar laat de uitspraak van het College van Beroep voor het Bedrijfsleven geen twijfel over bestaan [link uitspraak]. De Nederlandse Zorgautoriteit is in deze zaak zelfs voor de tweede maal in het ongelijk gesteld.  Met deze uitspraak komt mogelijk de hele systematiek van de DBC ‘s op de tocht te staan. Alle Diagnose Behandel Combinaties waaraan tarieven zijn gekoppeld, zouden met die uitspraak wel eens geen juridische basis meer kunnen hebben. Een wezenlijk juridisch onderscheid tussen lichamelijke en geestelijke aandoeningen is immers niet echt mogelijk voor wat betreft de privacy.  

De betekenis van deze uitspraak is veelzeggend: de waarde van het geld en de controle moet wijken voor de waarde van de privacy en het vertrouwen. De zo gewenste transparantie moet plaats maken voor het belang van de beslotenheid. Dit nieuws komt met geen kop in de krant. Die enkele psychiater zal dan ook niet gauw worden belaagd. Niettemin wankelt door hun volharding het hele systeem, een systeem dat het belang van vele beurzen dient. Zij, die aan het roer staan, zullen de regels daarom wel weer weten aan te passen.  

Wat we dan op het hout spijkeren of gespijkerd kunnen zien worden, is het hart van de zorg. Niet bepaald een happening om in alle openbaarheid te vieren.  

Heremetijd 

 

 

 

Deel deze column