De nacht/dag van de duurzaamheid -georganiseerd door Urgenda.nl gehouden op 8 en 9 september-
was voor mij geen duurzaam tijdverdrijf.
Het was een vluchtig proeven van initiatieven in de slipstream van groene beloften.
Of anders gezegd: projecten die dezelfde belangen najagen als de bestaande bedrijfsculturen:
succes hebben en winst maken. Met dit beloofde verschil: minder afval en minder energieverbruik en dus ‘AARDE’ sparende projecten. Deze lijken veelbelovend. Ze zijn in ieder geval positief en inspirerend.
Waarom zou er eigenlijk reclame gemaakt moeten worden voor zaken, die schoner en dus beter zijn?
Het antwoord is eenvoudig: die zaken zijn vaak nog onbekend, duurder of de wetgeving staat invoering in de weg.
Politiek gezien worden er bestaande belangen bedreigd.
Hoeveel energie zal het kosten om de belangen van die meerderheid te overmeesteren?
Is daar een soort revolutie of dictatuur voor nodig?
Maar hebt u wel eens gehoord van ‘Green Care’? Het is een groen drankje.
Iedereen kan het zelf bereiden en het kost in feite niets.
Als u daar elke dag een eetlepel van neemt dan komt u alleen nog maar in het ziekenhuis,
wanneer u een zieke wilt bezoeken die nog onbekend is met dat goedje.
Die slokjes helpen natuurlijk niet om uit uw doppen te kijken.
U kunt dus nog steeds tussen wal en schip geraken of door het ijs zakken.
Natuurlijk wilt u weten hoe je dat drankje maakt. Het lijkt mij niet verstandig om u dat te vertellen.
Het zal dan maar een paar zilverlingen kosten om de bestaande belangen van het medisch industrieel complex,
waarvan wij allen deel uitmaken veilig te stellen.
En wie is dan het haasje?
Daarom raad ik u aan uw energie te stoppen in uw relatie tot uzelf, tot de ander en de aarde.
De kwaliteit daarvan heeft veel invloed op uw gezondheid en welbevinden.
Dan draagt u duurzaam bij aan de duurzaamheid van een samenleving.
Vergeet daarbij niet de zachtmoedigheid van het MOS
Heremetijd
Zie ook: Waarborgmaatschappij Tandheelkunde met Garanties, opgezet voor en door direct belanghebbenden.
Een voorbeeld van een duurzame relatie- en organisatievorm (1989), die wettelijk niet is toegestaan.
Geef een reactie