GELIJKHEID

Elk mens weet heel goed dat er verschillen zijn, ook al is iedereen voor de wet gelijk. Iedereen betaalt weliswaar dezelfde premie, maar niet iedereen krijgt dezelfde zorg. Mensen zijn nu eenmaal niet gelijk. Patiënten niet en dokters niet. Het past een dokter als voor hem alle patiënten gelijk zijn. Hij zal dan geen onderscheid maken. Hij zal iedereen naar eer en geweten behandelen. De patiënt zal wel uitmaken of die eer en dat geweten hem bevalt.

Een patiënt is eigenlijk als een muntje voor een wisselautomaat.  Nu zijn er automaten die zich aan elke muntje weten aan te passen. Bent u een dubbeltje dan krijgt u een dubbeltje. Is het een kwartje dan wordt het een kwartje. Is dat maatwerk? Is dat menselijk? Is dat eerlijk?

Een dokter kan zich ook heel rigide opstellen. Alleen voor een bepaald bedrag kom je er in. Eenmaal binnen krijg je standaard het zelfde recept.

Is dit maatwerk? Misschien niet, maar wel eerlijk. Is dit menselijk? Misschien niet, maar wel professioneel. Zolang de patiënt vrij is om op zoek te gaan naar datgene wat bij hem past is er niets aan de hand.

Er zijn ook wisselautomaten waar euro’s in moeten en waar centjes voor terugkomen. Heel fijn zijn de automaten waar centjes in gaan en euro’s uitkomen. Bij zo’n automaat kom je verkwikt en verrijkt uit de spreekkamer. Je voelt je als een koning. Als u dat gevoel hebt, zit u goed. Iedereen gelijk een koning? Dat zou mooi zijn. Maar dat kun je niet organiseren. Zoiets valt je toe. Het aardige is dat noch het muntje noch de automaat verantwoordelijk is voor dat gevoel van koning zijn. Het is de combinatie die je dat gevoel kan verschaffen, zoals een man en een vrouw in elkaar hun ware levenspartner zien. Dat kun je niet organiseren. Daar moet ruimte voor zijn. Alleen in zo’n ruimte is iedereen gelijk.

Heremetijd   

Deel deze column