FRAUDE ?

Een onderzoek van zorgverzekeraars heeft uitgewezen dat er door aanbieders en ontvangers van zorg flink wordt gefraudeerd. “Schande!… Ongehoord!”. Voor de zorgverzekeraar een belangrijk gegeven om de controle’s aan te scherpen. Kunnen de verzekerden er nu gerust op zijn, dat hun premies niet omhoog gaan door die malafide praktijken?

In 1963 heeft een onderzoek uitgewezen, dat tandartsen op jaarbasis zo veel verrichtingen bij het ziekenfonds declareerden, dat, als zij die verrichtingen daadwerkelijk zouden hebben gedaan, zij gedurende 365 dagen per jaar 36 uur per dag zouden moeten werken. Weet u wat er met dat onderzoek is gebeurd? Het ligt in een la van de Sociaal Economische Raad. Dit rapport werd indertijd te voorschijn gehaald op momenten dat de tandartsenorganisatie om een hoger tarief vroegen. De tarieven waren zo laag dat daarvoor onmogelijk kwaliteit kon worden geleverd. “U wilt toch niet dat de resultaten van het onderzoek bekend gemaakt worden?” Dat was dan de beste suggestie om die belangenorganisatie kopschuw te maken. Ondertussen werd flink afgegeven op tandartsen, die de ziekenfondskassen links lieten liggen en uitsluitend patiënten behandelden op particuliere basis, dus op basis van eigen verantwoordelijkheid en…vrijheid. Dat werd in die tijd als asociaal beschouwd.
In 1986 werd de Wet Tarieven Gezondheidszorg voor tandartsen van kracht. Het ziekenfondstarief werd 3x zo hoog ten gunste dus van alle ziekenfondstandartsen. Het particuliere tarief (wat slechts een richtlijntarief was) ging met 1/3 omlaag met name ten koste van die tandartsen, die nog nooit een cent bij het ziekenfonds hadden gedeclareerd. Lager declareren zou met deze wet strafbaar zijn. Maar een paar jaar later werd het Uniform Particulier Tarief al een maximumtarief. Dat was nodig voor de marktwerking!
Het boekje ‘Hoe honorabel is een tandarts?‘ met een oplage van 8000 stuks deed in 1998 uit de doeken wat deze wetgeving voor gevolgen zou hebben. Den Haag hulde zich in stilzwijgen.
Klap op de vuurpijl: op een brief in 1993 van de Stichting Onafhankelijke Hulpverlening gericht aan de minister van Justitie met kopie aan de minister van Volksgezondheid over aanwijzingen van ernstige malversaties bij een zorgverzekeraar (persbericht Criminele Tandartsen) met vervalsingen, inbraak en bedreigingen is niet eens gereageerd. Via het informele circuit heeft jaren later minister Hoogervorst deze brief in handen gedrukt gekregen. Zijn ambtenaren waren namelijk niet bij machte of bereid om de minister te laten tekenen voor het op de hoogte zijn van de inhoud van deze brief. Het gevolg was een vertrouwelijk gesprek met de Secretaris Generaal. Daar is het bij gebleven. We kunnen dus bevestigen dat het stinken van de vis bij de kop begint.

Heremetijd

Deel deze column