Een zorgelijk geloof
‘U gelooft niet, zegt u? Interessant! Wat gelooft u dan niet? Of moet ik zeggen: wie gelooft u dan niet?’
‘Ik geloof niet dat God bestaat en dus geloof ik niet in God!’
‘U gelooft dus alleen in iemand die bestaat? ‘
‘Ja’.
‘Ik besta. Dus gelooft u in mij. Ik sta per slot van rekening voor u!
‘Nou ja, ik zie dat u bestaat, maar dat wil nog niet zeggen dat ik in u geloof!’
‘Maar waarom, als ik vragen mag, gelooft u niet in mij nu u mij ziet?’
‘Dat is heel eenvoudig. Ik kan niet zien wat er in uw hoofd omgaat!’
‘En als ik in staat ben u dat te laten zien, gelooft u dan wel in mij?’
‘Natuurlijk. Dan is het zonneklaar en heb ik geen keus!’
‘Ok, bent u er klaar voor? Dan ga ik u nu laten zien wat er in mijn hoofd omgaat!’
Hij had het nog niet gezegd of hij hield een revolver onder zijn neus. ‘Uw geld of uw leven graag!’
Er was geen keus. Hij geloofde hem. Hij gaf hem gauw het geld dat hij bezat. Zo hoopte hij dat zijn leven gespaard bleef.
Zal het zorgsysteem met steeds minder keus ons leven ook sparen? Met dictaten en dwangsommen laat het ons dansen en springen.
Dit is zichtbaar. Dus heel geloofwaardig. Of is zorg toch meer een hartezaak. Hoe zouden we dat zichbaar kunnen maken?
Elkaar meer vrijheid gunnen, meer keus?
Heremetijd
PS
Door MOS te planten wordt een weg bereid naar meer keus.
Klik op 
en doorloop de 4 stappen.
Deel deze column
Heel juist en leuk gedaan 🙂
Mooie analogie. Gelukkig kan ik nog kiezen tussen maximaal eigen risico en minimaal eigen risico. Met de keuze voor maximaal eigen risico spaar ik jaarlijks rond € 500 uit.
Maar helaas mag ik van de ziektekostenverzekering niet bepalen hoeveel incontinentiemateriaal ik bestel ondanks het feit, dat ik het zelf betaal via mijn eigen risico….