Een sprookje?

De huidige minister van Volksgezondheid wil vanaf 2012 vrije prijsvorming in de tandheelkunde.  De tandheelkunde moet dan beter en goedkoper worden. Om wille van de gelijkheid qua kosten en kwaliteit  werden in 1986  alle tandartsen verplicht uniforme verrichtingentarieven te hanteren. Het was toen zelfs strafbaar om een lager tarief in rekening te brengen. Het ziekenfondstarief was daarmee van de baan,  maar ook de particuliere condities (lees vrije tarief of liever contractvrijheid) .

Tandartsen worden nu verplicht een website te maken, waarop zij hun eigen prijslijst moeten laten zien. Dat is dan een prijslijst van prestaties die door de Nederlandse Zorgautoriteit worden gedefinieerd. Tandartsen mogen dus niet meer het uniforme verrichtingentarief hanteren. Als reeds binnen drie jaar blijkt dat de resultaten uitblijven dan wordt een en ander teruggeschroefd.

Gaat het bij u ook om de prijs en niet meer om de tandarts en zijn zorg? Ik zal het u makkelijk maken: ik ben even duur als een kunstschilder. Mijn werk kost dus ongeveer net zoveel als een schilderij. Of wilt u eerst weten  of u eigenlijk wel een schilderij nodig hebt? Is het dan verstandig om te gaan surfen op het net op zoek naar de goedkoopste schilder?

Een medisch consult is het belangrijkste onderdeel van de zorg. Wel of geen behandeling betekent immers wel of geen kosten voor u, maar ook wel of geen inkomen voor de tandarts.  Hoe kunt u er nu achter komen wat zijn kwaliteit is? Hoe kunt u weten of hij  eerlijk is en of hij zijn vak verstaat? Vertelt een prijslijst, een website of uw zorgverzekeraar daar iets over? U weet wel beter. Maar waarom weet de Minister dat niet?

‘Vrije prijsvorming’ betekent overigens niet,  dat u en uw tandarts vrij zijn om een prijs overeen te komen zoals bij een aannemer. Een uurtarief is overigens verboden.  Hij mag zijn honorarium zelfs niet van uw omstandigheden laten afhangen. Evenmin mag hij  u een vast bedrag per jaar laten betalen voor onbeperkte tandheelkundige zorg met garanties.

‘Vrije prijsvorming’ is niet meer dan politiek jargon en betekent zoveel als gedwongen winkelnering op basis van opgelegde en gesanctioneerde voorwaarden.  Maar hoeveel Hansjes en Grietjes likken nochtans reeds hun vingers af?

Heremetijd

Deel deze column