Een nieuw jaar, een nieuwe kijk

Laten we eens kijken naar een dokter die een wanhopig lijdend mens bezoekt. Als we dat zien dan vinden we waarschijnlijk, dat die dokter moet helpen. Als patiënt denk je wellicht: wat fijn dat er een dokter is die mij wil helpen. We zien niet wat die dokter ziet, wat die dokter weet en wat die dokter voor heeft.

Wat ziet de dokter?
Hij ziet een lijdend mens, hij ziet de oorzaak van zijn lijden, hij ziet een mogelijkheid om die oorzaak weg te nemen of hij denkt dat te zien, hij ziet mogelijke complicaties en problemen, hij ziet zijn eigen beperkingen, hij ziet collega’s die er anders over denken, hij ziet zijn zakelijke verplichtingen, hij ziet de wettelijke voorschriften en administratieve rompslomp, hij ziet de geaardheid en de omstandigheden van die patiënt.

Wat ziet de overheid? Problemen bij aanbieders en patiënten, stijgende premies, dalende kwaliteit, inkomsten uit de BTW en de loon- en inkomstenbelasting van hulpverleners, economische activiteiten en technologische innovaties, vergrijzing, personeelstekorten en allemaal deelbelangen, die vaak haaks op elkaar staan.

Is de trend van een toenemende regelgeving, die wij met zijn allen kunnen zien, goed voor het samen leven? Zien wij tekenen waardoor die trend niet verder doorzet?
Als we goed kijken dan zien we dat de hulpverlening zich angstvallig laat leiden door die regelgeving. We mogen niet meer zo maar als patiënt en dokter samen leven zoals een kunstschilder en zijn afnemer.

Voor een nieuwe kijk op de gezondheidszorg is lef nodig. Lef komt van liefde, het lef om te vertrouwen op de waarde van vrijheid en het belang van de onzekerheid. Dat is goed voor de gezondheid van het samen leven. Dat wens ik u toe in 2010

Heremetijd

Deel deze column